WOERDEN • Het was woensdag precies tien jaar geleden dat Marlies van Vliet (47) voor het eerst met haar eigen koffiekar op station Woerden stond. Daar is ze niet meer weg te denken.
Eigenlijk is ze helemaal geen ochtendmens. En toch staat Marlies praktisch elke werkdag om 05.30 uur op om zich klaar te maken voor de werkdag. Het maakt niet uit of het regent, of dat de zon schijnt: om 06.30 uur stapt ze in haar zwarte Piaggio koffiekar en rijdt richting haar vaste stek aan de zuidzijde van het station. Daar zet ze rond 07.00 uur haar eerste kop koffie. Die is voor haarzelf. “Ik moet toch altijd even wakker worden.”
Praatje maken
Al snel komen de eerste klanten om koffie bij haar te bestellen. Om mee te nemen naar het perron of om op te drinken in de trein. Maar er zijn genoeg (vooral vaste) klanten die even blijven hangen en een praatje maken. “Daar doe ik het voor, de gezelligheid”, zegt de barista met een lach. “Je hoort van alles. Mensen praten over het nieuws, de politiek en wat hen zoal bezighoudt. Als je de sfeer van het land wilt peilen, moet je hier zijn.”
Klanten die Marlies al wat langer kent, vertrouwen haar soms hele persoonlijke dingen toe. Iets dat ze nog altijd bijzonder vindt. “Ze voelen zich op hun gemak bij mij. En ik bij hen. Ik snap dat ook wel. Voor veel mensen ben ik toch een ‘niemand’. Ik zit niet in hun familie of vriendengroep, maar ze zien me wel elke ochtend.” Van wat ze zoal meemaakt bij de koffiekar, houdt ze een blog bij. “Iedere dinsdag post ik een nieuw verhaal op www.mobielebarista.nl/blog.”
IJskarretje
Het idee om met een koffiekar op straat te gaan staan, ontstond ooit tijdens een vakantie in Italië. “Ik zag daar een man met een Piaggio ijskarretje. Het leek me leuk om iets soortgelijks in Nederland te doen, maar dan met koffie.” Ze maakte een plan en toog naar de gemeente om een standplaatsvergunning aan te vragen. “In die tijd was een mobiele koffiebar vrij uniek, dus keken ze op het gemeentehuis wel vreemd op toen ik ze over mijn idee vertelde.”
Dat ze alweer tien jaar elke werkdag met haar koffiekarretje bij het station staat kan ze haast niet geloven. “De tijd is voorbij gevlogen”, zegt ze. “Ik kan me nog herinneren dat de gemeente me op 5 maart 2014 belde met de mededeling dat de vergunning rond was. Nog diezelfde middag heb ik mijn koffiekar klaar gemaakt. De volgende ochtend stond ik daar. Doodeng vond ik het, maar ik ben zo blij dat ik heb doorgezet! Ik geniet van alle contacten en vind het leuk om mensen te verblijden met een vers bakje koffie van zelf gebrande bonen. Ik hoop dit nog jaren te blijven doen.”
Reactie plaatsen
Reacties