Alleen wonen is soms te hoog gegrepen, ze kunnen iemand gebruiken die naar hen omkijkt. De oplossing? De verbouwing van twee panden in de binnenstad van Delft tot acht studio’s, speciaal voor mensen met een lichte vorm van autisme.
Om precies te zijn twee herenhuizen aan de Spoorsingel. Speciaal voor jongvolwassenen met autisme, geen ‘zware gevallen’ die de zorg van een instelling nodig hebben.
Toch gaat niet alles hen even goed af. Sommige mensen met autisme lopen het risico dat ze eigenlijk niemand meer zien als ze op zichzelf wonen, omdat ze ‘vluchten in een soort focus’. ,,Vaak is dat gamen. Dan trekken ze zich terug en komen ze eigenlijk de deur niet meer uit. Dan komen ze in een soort eenzaamheid terecht. Het maken van die sociale contacten, daar willen we ze dan bij ondersteunen”, zegt Marja Pelzer, voorzitter van Stichting Hemelsbreed ID. De stichting is bezig om de herenhuizen aan de Spoorsingel om te bouwen tot acht studio’s en twee gemeenschappelijke ruimten.
Op tijd opstaan
Het is niet alleen eenzaamheid die bij hen op de loer ligt. De jongvolwassenen (tussen 18 en 35 jaar) voor wie de kleine woningen zijn bedoeld, zijn vaak hoogbegaafd, of gewoon heel intelligent, maar vinden het bijhouden van een administratie of het op tijd betalen van een rekening heel lastig. Datzelfde geldt voor anticiperen op wat anderen doen in het verkeer, op tijd opstaan, het vinden van werk of het koken van een gezonde maaltijd.
In het complex komen dus ook huurders die als buddy fungeren. Die combinatie moet zorgen voor saamhorigheid en hulp als de jongvolwassenen die kunnen gebruiken, legt Pelzer uit. ,,Dus wij gaan ons richten op vijf mensen met autisme en drie mensen zonder. Dus het concept van zorgdrager en zorgvrager bij elkaar. De buddy’s zijn dagelijks bereikbaar voor de eerste vragen. Van hen wordt gevraagd om ongeveer twee keer per week te koken met de hele groep. Op die manier willen we stimuleren dat de groep vooral dingen met elkaar doet. Juist om die sociale contacten te stimuleren, zodat ze leren die eenzaamheid tegen te gaan.”
Op veel andere plekken zie je dat minder, veel woonvormen zijn bestemd voor de zwaardere gevallen, volgens Pelzer. ,,We zijn nog niet echt aan het werven, maar we hebben wel al drie informele gesprekken gehad. Van mensen die zeggen: we horen waar jullie mee bezig zijn, we zouden het heel fijn vinden als onze zoon of dochter daar kan wonen.”
Overprikkeld
Samen eten, daarna in de grote huiskamer samen een film kijken of spelletjes spelen of terug naar de studio’s zonder zaken die hun overprikkeldheid kunnen uitlokken. Dat is het idee. Maar eerst moeten de panden nog worden verbouwd. Dat gaat waarschijnlijk negen maanden duren. Omdat verkamering van Delftse huizen niet zomaar is toegestaan, moest de stichting een onttrekkingsvergunning aanvragen, vertelt Pelzer. Die heeft de stichting gekregen.
Het worden allemaal eigen studio’s met een eigen deur en huisnummer. Dat betekent dat de jongvolwassenen huurtoeslag kunnen krijgen, hun zorg betalen ze vanuit hun pgb. ,,En de zorgdragers, dus die buddy’s, kunnen bij ons huren tegen een relatief lagere huurprijs in ruil voor het vrijwilligerswerk dat ze gaan doen.”
De toekomstige bewoners mogen drie tot vijf jaar blijven. ,,Het mag ook korter, maar heel veel langer eigenlijk niet”, zegt Pelzer. ,,Omdat het echt de bedoeling is dat we ze de laatste zet geven naar zelfstandigheid. En dat ze dan dus echt zelf ergens gaan wonen. Daar gaan we vanuit de stichting ook aan werken. Met corporaties willen we kijken of we enkele huurwoningen via hen kunnen reserveren en we kijken of we misschien met een lening of met fondsen nog één of twee kleine appartementjes in de buurt kunnen kopen. Zodat bewoners ook echt kunnen doorstromen. Zo’n doorstroom-idee, dat bestaat nog niet.”
Reactie plaatsen
Reacties